Marzysz, by nauczyć się języka włoskiego, ale nie masz pojęcia, jak się do tego zabrać?
Nie masz chęci lub możliwości, by zapisać się na kurs lub prywatne lekcje?
Nie wiesz, jak znaleźć czas na naukę, ani z jakich materiałów korzystać?
A może chcesz pouczyć się dodatkowo, poza lekcjami?
Tak? No to ten wpis jest dla Ciebie!
W poniższym wpisie tłumaczę, dlaczego słuchanie jest ważne, podpowiadam, jak słuchać, by było to bardziej efektywne, a także podaję konkretne propozycje do słuchania i oglądania oraz ich plusy i minusy.
Poniżej opisuję swoje ulubione włoskie przysłowia i powiedzenia. Jest ich około dziesięciu. Dlaczego to właśnie one znalazły się na liście? Niektóre dlatego, że niosą za sobą przekaz, który do mnie trafia. Inne po prostu fajnie brzmią i wpadły mi w ucho.
Któregoś dnia, krótko po swoich urodzinach, mój chłopak wrócił do domu i dosyć roztrzęsiony powiedział do mnie: Avevo perso il portafoglio. (Zgubiłem portfel.) W pierwszym ułamku sekundy zalała mnie fala gorąca. Ale fakt, że opowiadając o tym zdarzeniu wybrał czas trapassato prossimo, a nie passato prossimo zaraz znaczenie mnie uspokoił.
Powoli zbliża się koniec wakacji, powroty do szkoły, na studia lub do pracy. By umilić wam ten moment wątpliwej radości, przygotowałam słowniczek 50 włoskich terminów związanych z produktami papierniczymi (prodotti di cancelleria). Poszperałam też po portalu Ceneo w poszukiwaniu „okołowłoskich” zeszytów, z których włoskie słówka powinny łatwiej wchodzić wam do głowy ;-).
Czasownik “piacere” jest mega problematyczny. Znalazł się nawet na mojej liście 10 najczęściej popełnianych błędów w języku włoskim. A przecież w gruncie rzeczy nie ma w nim nic trudnego! Wystarczy tylko uświadomić sobie, że “mi piace” wcale nie oznacza “lubię”.
Fajnie jest, kiedy nauczyciel podaje nam gotowe formy, schematyczne zdania, których możemy nauczyć się na pamięć bez znajomości odmiany czasownika w pięciu czasach i wiedzy o milionach zasad. No bardzo fajnie, tylko że jak już sobie coś wbijemy bez zastanowienia do głowy, później trudniej jest to wybić. I pojawiają się schody.
Nie ma dwóch identycznych uczniów. Każdy ma inne doświadczenia, inny temperament, inne motywacje, mniejsze lub większe predyspozycje, zna inne języki, może i chce poświęcić różną ilość czasu na naukę. Każdy boryka się też z innymi problemami i popełnia inne błędy. Ale po przeprowadzeniu ponad 1500 lekcji z ponad pięćdziesięcioma osobami, pozwoliłam sobie stworzyć poniższy “ranking” najczęściej popełnianych błędów, z którymi na pewnym etapie nauki języka włoskiego zmagał się prawie każdy.
Dlaczego należy uważać przy kupowaniu fig na włoskim targu? Jak powiedzieć po włosku: loser, laluś, ciacho? Jak oznajmić komuś (w mniej lub bardziej wulgarny sposób), że ma przejebane i że gówno nas obchodzą jego przeprosiny? Na wszystkie te pytania (i na wiele, wiele, wiele) innych znajdziesz odpowiedź w poniższym wpisie. Opisuję w nim całe mnóstwo wulgarnych wyrażeń związanych z włoskimi nazwami męskich i żeńskich genitaliów wraz z ich możliwymi tłumaczeniami i przykładami użycia. Osoby bardziej pruderyjne też znajdą tu coś dla siebie, ponieważ podaję dla tych zwrotów również eufemistyczne zamienniki.
O tym, czym w ogóle w języku włoskim jest ne pisałam we wpisie na temat ci. Te dwa stworki gramatyczne we wszelkich podręcznikach zwykle są przedstawiane obok siebie – mają bowiem podobne funkcje. Nie będę się zatem bezsensownie powtarzać. Jeśli jeszcze nie zapoznaliście się z moim arcy-wyczerpującym wpisem na temat ci, to w pierwszej kolejności odsyłam was pod TEN link.
A jeśli ci (i inne zaimki, bo to też będzie tu diabelsko ważne!) nie ma przed wami tajemnic, to zapraszam do dalszej lektury. Od razu mogę powiedzieć, że ne jest zdecydowanie mniej skomplikowane niż ci i wpis ten będzie zatem znacznie krótszy. A przynajmniej taką mam nadzieję w momencie pisania wstępu :-)
Mam dla Was dwie wiadomości, dobrą i złą. Dobra jest taka, że te nieszczęsne “ci” i “ne” wcale nie są tak trudne, jak Wam się wydaje. Zła – że, aby poruszać się z lekkością po ich świecie trzeba najpierw zaprzyjaźnić się z… przyimkami. Czyli tymi wszystkimi a, in, di i tak dalej. A ich przecież nikt nie lubi. Ale spoko, wszystko da się zrobić. Świadomość, że za całym tym pozornym chaosem stoi reguła, choćby nawet związana z przyimkami, powinna jednak dodać Wam otuchy, że da się to ogarnąć.